06/2022
Powsinoga
iluż to musi chodzić po świecie Jezusów
skoro w każdej wsi czeka matka na rozstaju
a i wierzby na jej podobieństwo spłakane
o jakim to świecie mogą opowiadać łzy
których olbrzymie brzuchy karmione tęsknotą
mgnieniem oka na wzór wiejskich panien brzemienne
jakiż to cud musiałby się teraz przydarzyć
by świeże kwiaty modlące się przy kapliczce
nie musiały prosić wierzb o wniebowstąpienie
no i kim jest ta starowinka powsinoga
z długimi włosami w kolorze mlecznej drogi
podtrzymująca laską bark zgięty od krzyża
Poduszka
– powinieneś znaleźć sobie kobietę –
szepnęła poduszka
gdy przytulałem się do niej
szukałem
a gdy wieczorem wtuliłem się w łóżko
usłyszałem
– głuptasie
przecież wiesz, że czekałam –