Szanowni Czytelnicy,

Z wielką radością pragniemy poinformować, że zostaliśmy patronem tomiku: „ŚLADY” Dariusza Krzysztofa Parczewskiego.

Publikacja jest dostępna w sprzedaży internetowej od 17 maja 2021 r. na stronach: wyczerpane.pl, empik.com oraz czytam.pl

Wierszy w interpretacji aktorów można również posłuchać na kanale YouTube Autora (tutaj).

Poeta Józef Baran o tomiku:
„Wiersze zawarte w tomiku „Ślady” budzą wiele pytań: czy ich dramatyzm, ba, apokaliptyczna wizja nie są przesadzone? Co prawda hiperbola jest figurą od dawien dawna stosowaną. Poza tym takie jest prawo poety, że bywa Kasandrą, przestrzega, a nawet przeraża. Nazwałbym tę poezję – pandemialną, bo napisaną jakby za jednym (rocznym) zamachem, za jednym pociągnięciem pióra, co jest raczej jej zaletą z uwagi na jednorodność stylu. Odwołania wielkopostne do męki Pana, do ofiary z Izaaka nie wydają się wynikać tylko z grozy pandemialnej, ale i z dehumanizującej się w błyskawicznym tempie współczesności. Summa summarum jest to liryka z przesłaniem wręcz z tezą, co nie znaczy, że nie znajdziemy w niej wiele świeżych i oryginalnych obrazów… A jednak wiersze o zabawie z synkiem czy o rozmowie w parku z wiewiórkami – przypadły mi może najbardziej do smaku. Ciekawa wizja, niebanalne skojarzenia, zachęcam do pochylenia się nad wierszami Dariusza K. Parczewskiego”.

Zespół Redakcyjny

Szanowni Czytelnicy,

Z wielką radością pragniemy poinformować, że zostaliśmy patronem tomiku: „ŚLADY” Dariusza Krzysztofa Parczewskiego.

Publikacja jest dostępna w sprzedaży internetowej od 17 maja 2021 r. na stronach: wyczerpane.pl, empik.com oraz czytam.pl

Wierszy w interpretacji aktorów można również posłuchać na kanale YouTube Autora (tutaj).

Poeta Józef Baran o tomiku:
„Wiersze zawarte w tomiku „Ślady” budzą wiele pytań: czy ich dramatyzm, ba, apokaliptyczna wizja nie są przesadzone? Co prawda hiperbola jest figurą od dawien dawna stosowaną. Poza tym takie jest prawo poety, że bywa Kasandrą, przestrzega, a nawet przeraża. Nazwałbym tę poezję – pandemialną, bo napisaną jakby za jednym (rocznym) zamachem, za jednym pociągnięciem pióra, co jest raczej jej zaletą z uwagi na jednorodność stylu. Odwołania wielkopostne do męki Pana, do ofiary z Izaaka nie wydają się wynikać tylko z grozy pandemialnej, ale i z dehumanizującej się w błyskawicznym tempie współczesności. Summa summarum jest to liryka z przesłaniem wręcz z tezą, co nie znaczy, że nie znajdziemy w niej wiele świeżych i oryginalnych obrazów… A jednak wiersze o zabawie z synkiem czy o rozmowie w parku z wiewiórkami – przypadły mi może najbardziej do smaku. Ciekawa wizja, niebanalne skojarzenia, zachęcam do pochylenia się nad wierszami Dariusza K. Parczewskiego”.

Zespół Redakcyjny