11/2024 Łatwo się skaleczyć każdym z nas[1] W sercu kryształowej klepsydry człowiek, odprysk lustra, łatwo tnie krawędzie nieba, po których chodzi w amoku. Fragment chaosu wyłania z nocy postacie bez twarzy, dłonie delikatne jak pajęczyna, dotyk, który...
Kasia Dominik
Kasia Dominik
10/2024 Popiół Milimetr od serca za matrycą czasu krawędzią jesieni skanduję noc wierszogenną do długości słowa na odległość wiatru topię w łzach rozczłonkowany dotyk wymazuję siebie z twoich dłoni Matryca Nigdy jaśniej o tej godzinie nie...
Katarzyna Dominik
09/2023 *** (Ty, który dałeś…) Ty, który dałeś niemym ustom słowa, chudemu ciału stygmat, dziękuję, że otworzyłeś, kiedy stałam u drzwi. Proszę, chwyć drętwą rękę i ucałuj czoło, bym się poczuła jak wtedy, gdy żyłam. Dziś błogosławię ból, zawierzam się...
Poezja Katarzyna Dominik
07/2022 Nie przeskoczy nieba Zapukała do drzwi,noc gwiazdom skradziona.Spłoszyła niewinną szczerośćdo potęgi trzeciej bez bawełny. Weszła do przedpokoju,rzuciła gradem podnieconych gestówi została na ciele napiętym jak strunamammograficznym spojrzeniem. Usiadła...